۱۳۹۱ فروردین ۲۴, پنجشنبه

بیچاره«میرملاس»فرزند ۱۲ هزارساله ی تاریخ بشر(رنگين نگاره هايي کهن تر از لاسکو و کرکس در فرانسه)


"غار باستانی میرملاس کوهدشت در شرف نابودی کامل قرارگرفت.
ای کاش فاصله ها را می پیمودی تا همسایه ی لاسکو و التامیرا باشی
ای کاش در سرزمین ما متولد نمی شدی
ای کاش از سنگ سخت تر بود ، بستر مرگت
شاید زنده می ماندی شاید ..."

............................................................................................. 
از ویکی پدیا:
غار میرملاس در حدود ۳۰ کیلومتری شمال شرقی کوهدشت قرار دارد. نقاشی‌ها و نگاره‌هایی بر دیواره‌های جنوبی و شمالی این غار باقی مانده است که بیشتر صحنه‌هایی از رزم، شکار، انسان و حیوان را نشان می‌دهد. نقوش حیواناتی چون گوزن، گاو، سگ، روباه و خصوصا اسب و سوار در حال تیراندازی و شکار و موضوعات رزمی با رنگ‌های قرمز و سیاه بر دیواره این غار نقش بسته است. اندازه صورت‌ها در نگاره‌های سنگی میرملاس بین ۱۰ تا ۳۰ سانتیمتر و اغلب با نقش‌های حیوانات به صورت نیمرخ است.
نفاشی های روی این غار فاقد هرگونه پوشش و محافظ می باشد. ورودی غار به علت ریزش طبقات فوقانی مسدود می باشد.نقوش دیواره سفید ایوان غار توسط عوامل انسانی و طبیعت مخدوش شده و به سختی قابل مشاهده است.
براساس نظر کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی پیشینه این سنگ نگاره‌ها به هزاره دهم ق .م یعنی بیش از ۱۲ هزار سال پیش می‌رسد.
در بالای کوه سرسرخین همچنین کوه همیان نیز از دیگر کوههای شهرستان کوهدشت چنین سنگ‌نگاره‌هایی هست.
سنگ نگاره های کوه میرملاس شهرستان کوهدشت در ردیف نقوش غارهای کرکس و لاسکو در فرانسه است.[۱]

پروفسور گیرشمن پس از کشف غار میرملاس و همیان با مشاهده عکس ها و اسلایدهای آن، چنین اظهار نظر کرده است: “کشف نقاشی ها در یک غار لرستان مطلبی حایز اهمیت است، طی تمام تجسس هایی که درباره کاوش های مربوط به غارهای میهن شما انجام یافته است اعم از آنچه اینجانب در کوههای بختیاری به عمل آورده ام و یا آنچه در بیستون و البرز و کوههای خراسان معمول داشته است همچنین آنچه به وسیله دانشمندان آمریکایی در افغانستان صورت پذیرفته در هیچ جا نقاشی هایی بر روی بدنه سنگ کوهستان دیده نشده است و از اینجا اهمیت موضوع به خوبی روشن می گردد.”



منبع عکس ها و بخشی از مطالب:
 ویکی پدیا: غار میرملاس

 

آرامگاه باباطاهر در خرم آباد!

مقبره باباطاهر خرم‌آباد یکی از بناهای تاریخی و فرهنگی شهر خرم‌آباد است. باباطاهر شاعر معروف ایرانی به اعتقاد مردم خرم‌آباد، لر و از اهالی خرم‌آباد بوده است. باباطاهر را در گویش لری باوطاهِر تلفظ می‌کنند. در آثار و دوبیتی‌های این شاعر ایرانی از کلمات و اصطلاحات لری  و لکی استفاده شده است و این دلیلی است که مردم لرستان این شاعر را اهل استان خود می‌دانند.[۱]


ساختمان مقبره که مربوط به دوره خوارزمشاهی است در ضلع غربی قلعه فلک‌الافلاک و در محله‌ای که نزد مردم خرم‌آباد به دَرب باوطاهر معروف است قرار گرفته است. بنای مقبره متشکل از یک گنبد ساده و یک ورودی است، دیوارهای مقبره متشکل از ۸ ضلع است که چهار ضلع آن هر یک به ابعاد ۵،۲ مت و اضلاع فرعی هریک ۷۰،۱ سانتیمتر است. محل قبر احتمالی باباطاهر در سردآبه قرار دارد، ضریحی چوبی بر روی قبر وجود داشته که به مرور زمان از بین رفته است. در دوران معاصر یک اتاق کوچک که به آن قلندرخانه می‌گفتند اضافه شده است. مقبره باباطاهر خرم‌آباد به شماره ۱۹۲۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۱]

                   باباطاهر

مقبره ی "گور دختر" منتسب به خواهرِ بزرگ یا مادر کورش،رها شده در روستایی دور افتاده!

((منبع این مطلب، صفحه ی فیسبوک اندیشه نیک می باشد))

اثر باستانی «گور دختر»



در کشورهای همسایه و برخی از کشورهای در حال توسعه که بدنبال نمایش قدمت و تمدن خود هستند، شاید اگرکلبه خرابه ای با 200 سال قدمت پیدا کنند آن را هم تبدیل به یک مکان گردشگری و شناسنامه قدمت آن سرزمین بکنند در جنوب ایران در مرز استانهای فارس و بوشهر و اطراف شهرستان تنگ ارم، مقبره ای وجود دارد به اسم گور دختر منتسب به خواهر بزرگ یا مادر کورش بزرگ! مسلما قدمت این بنا در حدود 2500 سال می باشد و شباهت بسیار زیادی به مقبره پاسارگاد دارد اما پیدا کردن این مقبره باستانی بسیار سخت می باشد! زیرا که این مقبره در یک روستای کوچک میان خانه های روستایی و بدون هیچ گونه محافظتی رها شده، هیچ گونه حصار، دورچین، جدول یا حتی سیم خاردار هم بدور آن نیست شما می توانید با خودرو خود تا کنار آن بروید یا اگر دقت نکنید به آن برخورد کنید چون چراغی هم برای روشنایی آن وجود ندارد. تیر برق روستا در سه متری آن فرو رفته و اصلا انگار که این بنا وجود ندارد شاید بهتر بود اداره میراث فرهنگی استان بوشهر و سازمان میراث فرهنگی گوشه چشمی هم به این مقبره 2500 ساله منسوب به خانواده بنیانگذار کشور ایران می کرد تا هم رسالت اصلی خود ( حفظ میراث فرهنگی ) را انجام داده باشد هم به توسعه گردشگری آن محل کمکی کرده باشد! البته اگر قرار باشد با بد سلیقگی دور آن دیوار زشتی بکشند و منظره آن را هم خراب کنند و با جذب مردم زباله اطراف آن بریزند، بهتر است اصلا کاری نکنند ولی این شرایط برای من به عنوان یک عکاس اصلا بد نشد زیرا بر طبق قانونی عجیب، مامورین میراث فرهنگی با دیدن دوربین مقداری بزرگتر از کف دست، مزاحم عکاس شده و عکاسی را از بناهای تحت پوشش میراث ممنوع اعلام می کنند! اما در این محل هیچ کس نبود و من براحتی از مقبره عکاسی کردم، شاید خدای نکرده فردا در تاریکی شب کامیونی به این مقبره برخورد کرد و عکسهای من آخرین عکسهای ثبت شده از این بنا بودند.

راستی : گور دختر در سال ۱۳۷۶ با شماره ۱۸۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

فرید ثانی


منبع: صفحه ی فیسبوک اندیشه نیک می باشد.