۱۳۹۱ فروردین ۲۴, پنجشنبه

بیچاره«میرملاس»فرزند ۱۲ هزارساله ی تاریخ بشر(رنگين نگاره هايي کهن تر از لاسکو و کرکس در فرانسه)


"غار باستانی میرملاس کوهدشت در شرف نابودی کامل قرارگرفت.
ای کاش فاصله ها را می پیمودی تا همسایه ی لاسکو و التامیرا باشی
ای کاش در سرزمین ما متولد نمی شدی
ای کاش از سنگ سخت تر بود ، بستر مرگت
شاید زنده می ماندی شاید ..."

............................................................................................. 
از ویکی پدیا:
غار میرملاس در حدود ۳۰ کیلومتری شمال شرقی کوهدشت قرار دارد. نقاشی‌ها و نگاره‌هایی بر دیواره‌های جنوبی و شمالی این غار باقی مانده است که بیشتر صحنه‌هایی از رزم، شکار، انسان و حیوان را نشان می‌دهد. نقوش حیواناتی چون گوزن، گاو، سگ، روباه و خصوصا اسب و سوار در حال تیراندازی و شکار و موضوعات رزمی با رنگ‌های قرمز و سیاه بر دیواره این غار نقش بسته است. اندازه صورت‌ها در نگاره‌های سنگی میرملاس بین ۱۰ تا ۳۰ سانتیمتر و اغلب با نقش‌های حیوانات به صورت نیمرخ است.
نفاشی های روی این غار فاقد هرگونه پوشش و محافظ می باشد. ورودی غار به علت ریزش طبقات فوقانی مسدود می باشد.نقوش دیواره سفید ایوان غار توسط عوامل انسانی و طبیعت مخدوش شده و به سختی قابل مشاهده است.
براساس نظر کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی پیشینه این سنگ نگاره‌ها به هزاره دهم ق .م یعنی بیش از ۱۲ هزار سال پیش می‌رسد.
در بالای کوه سرسرخین همچنین کوه همیان نیز از دیگر کوههای شهرستان کوهدشت چنین سنگ‌نگاره‌هایی هست.
سنگ نگاره های کوه میرملاس شهرستان کوهدشت در ردیف نقوش غارهای کرکس و لاسکو در فرانسه است.[۱]

پروفسور گیرشمن پس از کشف غار میرملاس و همیان با مشاهده عکس ها و اسلایدهای آن، چنین اظهار نظر کرده است: “کشف نقاشی ها در یک غار لرستان مطلبی حایز اهمیت است، طی تمام تجسس هایی که درباره کاوش های مربوط به غارهای میهن شما انجام یافته است اعم از آنچه اینجانب در کوههای بختیاری به عمل آورده ام و یا آنچه در بیستون و البرز و کوههای خراسان معمول داشته است همچنین آنچه به وسیله دانشمندان آمریکایی در افغانستان صورت پذیرفته در هیچ جا نقاشی هایی بر روی بدنه سنگ کوهستان دیده نشده است و از اینجا اهمیت موضوع به خوبی روشن می گردد.”



منبع عکس ها و بخشی از مطالب:
 ویکی پدیا: غار میرملاس

 

آرامگاه باباطاهر در خرم آباد!

مقبره باباطاهر خرم‌آباد یکی از بناهای تاریخی و فرهنگی شهر خرم‌آباد است. باباطاهر شاعر معروف ایرانی به اعتقاد مردم خرم‌آباد، لر و از اهالی خرم‌آباد بوده است. باباطاهر را در گویش لری باوطاهِر تلفظ می‌کنند. در آثار و دوبیتی‌های این شاعر ایرانی از کلمات و اصطلاحات لری  و لکی استفاده شده است و این دلیلی است که مردم لرستان این شاعر را اهل استان خود می‌دانند.[۱]


ساختمان مقبره که مربوط به دوره خوارزمشاهی است در ضلع غربی قلعه فلک‌الافلاک و در محله‌ای که نزد مردم خرم‌آباد به دَرب باوطاهر معروف است قرار گرفته است. بنای مقبره متشکل از یک گنبد ساده و یک ورودی است، دیوارهای مقبره متشکل از ۸ ضلع است که چهار ضلع آن هر یک به ابعاد ۵،۲ مت و اضلاع فرعی هریک ۷۰،۱ سانتیمتر است. محل قبر احتمالی باباطاهر در سردآبه قرار دارد، ضریحی چوبی بر روی قبر وجود داشته که به مرور زمان از بین رفته است. در دوران معاصر یک اتاق کوچک که به آن قلندرخانه می‌گفتند اضافه شده است. مقبره باباطاهر خرم‌آباد به شماره ۱۹۲۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۱]

                   باباطاهر

مقبره ی "گور دختر" منتسب به خواهرِ بزرگ یا مادر کورش،رها شده در روستایی دور افتاده!

((منبع این مطلب، صفحه ی فیسبوک اندیشه نیک می باشد))

اثر باستانی «گور دختر»



در کشورهای همسایه و برخی از کشورهای در حال توسعه که بدنبال نمایش قدمت و تمدن خود هستند، شاید اگرکلبه خرابه ای با 200 سال قدمت پیدا کنند آن را هم تبدیل به یک مکان گردشگری و شناسنامه قدمت آن سرزمین بکنند در جنوب ایران در مرز استانهای فارس و بوشهر و اطراف شهرستان تنگ ارم، مقبره ای وجود دارد به اسم گور دختر منتسب به خواهر بزرگ یا مادر کورش بزرگ! مسلما قدمت این بنا در حدود 2500 سال می باشد و شباهت بسیار زیادی به مقبره پاسارگاد دارد اما پیدا کردن این مقبره باستانی بسیار سخت می باشد! زیرا که این مقبره در یک روستای کوچک میان خانه های روستایی و بدون هیچ گونه محافظتی رها شده، هیچ گونه حصار، دورچین، جدول یا حتی سیم خاردار هم بدور آن نیست شما می توانید با خودرو خود تا کنار آن بروید یا اگر دقت نکنید به آن برخورد کنید چون چراغی هم برای روشنایی آن وجود ندارد. تیر برق روستا در سه متری آن فرو رفته و اصلا انگار که این بنا وجود ندارد شاید بهتر بود اداره میراث فرهنگی استان بوشهر و سازمان میراث فرهنگی گوشه چشمی هم به این مقبره 2500 ساله منسوب به خانواده بنیانگذار کشور ایران می کرد تا هم رسالت اصلی خود ( حفظ میراث فرهنگی ) را انجام داده باشد هم به توسعه گردشگری آن محل کمکی کرده باشد! البته اگر قرار باشد با بد سلیقگی دور آن دیوار زشتی بکشند و منظره آن را هم خراب کنند و با جذب مردم زباله اطراف آن بریزند، بهتر است اصلا کاری نکنند ولی این شرایط برای من به عنوان یک عکاس اصلا بد نشد زیرا بر طبق قانونی عجیب، مامورین میراث فرهنگی با دیدن دوربین مقداری بزرگتر از کف دست، مزاحم عکاس شده و عکاسی را از بناهای تحت پوشش میراث ممنوع اعلام می کنند! اما در این محل هیچ کس نبود و من براحتی از مقبره عکاسی کردم، شاید خدای نکرده فردا در تاریکی شب کامیونی به این مقبره برخورد کرد و عکسهای من آخرین عکسهای ثبت شده از این بنا بودند.

راستی : گور دختر در سال ۱۳۷۶ با شماره ۱۸۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

فرید ثانی


منبع: صفحه ی فیسبوک اندیشه نیک می باشد.

۱۳۹۰ بهمن ۲۴, دوشنبه

بیانیه حمایت شورای ملی سوریه از راه‌پیمایی ۲۵ بهمن



بسام القوتلی، عضو شورای ملی سوریه، روز دوشنبه، 13 فوریه، به مناسبت 25 بهمن، برابر با اولین سال گرد راه‌پیمایی جنبش مردمی ایران در حمایت از انقلاب‌های مصر و تونس، اقدام به انتشار بیانه‌ای کرده است. به گزارش جنبش سبز دانش‌جویی ونکوور، این عضو شورای ملی سوریه در این بیانیه که به امضای 71 نفر از اعضای این شورا رسیده است اعلام کرد: «14 فوریه (25 بهمن‌ماه) نخستین سال‌گرد راه‌پیمایی جنبش سبز به حمایت از انقلاب‌های عربی است. ما امضا‌کنندگان این بیانیه، حمایت این جنبش آزادی‌خواه از انقلاب‌های صورت گرفته را ارج می‌نهیم.» در ادامه این بیانیه بسام القوتلی تاکید کرد: «نکته مهم برای همه ما در این منطقه اشتراک در مبارزه و آزادی‌خواهی مردم است که ما را به هم نزدیک کرده و ارتباط می‌دهد. حکومت‌های سوریه و ایران در این سال‌ها سعی کرده‌اند تا مردم آزادی‌خواه خود را آزار دهند و منطقه را ناامن کنند. تنها راه موفقیت مردم در این دو کشور این است که با هم هم‌کاری داشته و به آرمان‌های گذشته، حال و آینده یک‌دیگر احترام بگذارند.» این بیانیه در حالی منتشر می‌شود که برخی گروه‌ها و فعالان سیاسی، دانش‌جویی، و مدنی از روزهای گذشته تاکنون اقدام به انتشار فراخوان‌هایی برای برگزاری راه‌پیمایی در این روز کرده‌اند.
متن بیانیه شورای ملی سوریه در پی آمده است:
Today February the 14th 2012, marks the first anniversary of Iran’s Green Movement’s big rallies in support of the Arab spring. We the undersigned, members in the Syrian National Council would like to extend our thanks and support to the Iranian people in their quest for freedom.

It is important for all of us to know that we share one region and that our struggle and freedoms are connected. The Syrian and Iranian regimes have cooperated very closely throughout the years to oppress their own people and to destabilize the region around them. We believe that the only way that our people can prosper is by cooperation and mutual respect to each other’s past, presence and future aspirations.
Bassam Al-Kuwatli
Zein Al Malazi
Serdar Murad
Mohamed Hazem Faisal
Mouna Moustafa
Shadi Adel AlKhesh
Samir Sattouf
Ahmad Kamel
Alia Mansour
Yara Nseir
Ahmad Hissou
Shaysh Meteb AlMolhem
Murhaf Jouejati
Khaled Saleh
Rasha Khaled
Khaled Kamal
Rasha Qass Yousef
Muhamad Aloush
Osama Kadi
Dima Moussa
Rami Nakhla
Mania Alkhatib
Tawfik Dunia
Rasheed Alkafri
Marah Bukai
Laila Safadi
Bilal Daoud
Louay Safi
Abdulrhman Abbara
Catherine Altalli
Ahmad Altahhan
Salem Abdul Aziz Almuslet
George Gouriye
Mouayad Chozlan
Musef Hilfawi
Habib Saleh
Abdulrrhman Alshardoob
Awad Al Suleiman
Imad Ahmad Al-Naddaf
Fawaz Zakri
Saleh Mubarak
Oussama Chourbaji
Omar Edelbi
Maher Sulaiman AlIssa
Abdulrahman Alhaj
Radef Moustafa
Suliman Alhiraki
Hozan Ibrahim
Mustafa Hamitoglu
Jamal AlWadi
Fraj Alhamoud
Mohammad Al Abdallah
Mohammad Enad Suliman
Thamer Shlash
Assaad Al Achi
Ibrahim Yousef
Omar Shawaf
Fadel Al Salim
Wael Merza
Adib Shishakly
Hammam A. Yousef
George Stifo
Mulhem AlKaeet
Ghassan AlMufleh
Bassam Al Immadi
Hassan Hachimi
Musab Tahan Al Ngemy
Samer El Keilani
Ghalia Kabbani
Jean Abdallah
Haval Al Jaddaan

۱۳۹۰ دی ۲۳, جمعه

یه روز ....

یه روز یه کسی می ره تو کویر لوت می بینه یکی از مجاهدین خلق روی یه تخته سنگ واستاده و یه مشت سلطنت طلبم، صف کشیدن...می پرسه :چه خبره؟ طرف می گه من دارم ماهیگیری می کنم و اینام منتظرن تا ماهی تازه ازم بخرن...!